Tematem konferencji Akademii Supraskiej jest: Rola laikatu w życiu Cerkwi - historia i współczesność. Cerkiew Prawosławna w Polsce jest usytuowana na styku wpływów wschodu i zachodu. Ludność zamieszkująca te tereny poddawana, więc była wielokrotnie próbom wpłynięcia na jej postawę, tradycję, zwyczaje liturgiczne oraz narodowe. Jej historia jest burzliwa, narażona na ciągłe zmiany i zawirowania. Jako przykład można podać Unię brzeską, która pod wpływem działań władzy królewskiej doprowadziła do zmian w podejściu do Tradycji ludności zamieszkującej tereny I Rzeczypospolitej. Od XVII do XIX wieku podobne działania widzimy praktycznie w całej Europie co było związane ze skomplikowaną sytuacją polityczną, w jakiej znalazła się znaczna część Słowian po utracie niepodległości Bułgarii i Serbii na rzecz Imperium Otomańskiego, bądĹş zamieszkując terytoria, nad którymi panowali katoliccy władcy (Wenecja, Austria, Królestwo Polskie i Wielkie Księstwo Litewskie). Jedynym prawosławnym suwerenem był car moskiewski, i także w jego państwie pojawiają się wpływy zachodu. W takiej sytuacji Cerkiew Prawosławna w Europie poddawana jest ciągłej indoktrynacji, wpływom obcej kultury i próbom narzucenia obcych tradycji. Cerkiew podejmuje wiele działań aby zachować swoje Tradycję. Bardzo aktywne są grupy laikatu zrzeszone w bractwach oraz innych organizacjach świeckich. Rola mecenatu oraz fundatorów ma znaczenie przy wyborze przynależności do cerkwi oraz rozwoju działań kulturalno oświatowych parafii. Świeccy drukarze rozpoczynają swoją działalność na wielką skalę w momencie, gdy drukarnie przymonasterskie przechodzą na unię bądĹş zostają zamknięte. Również historia najnowsza Cerkwi Prawosławnej w Polsce jest naznaczona aktywnym działaniem grup laikatu w tworzeniu nowych struktur oraz transformacji już istniejących i dostosowania ich do nowych warunków. Nasza konferencja pozwoli na spojrzenie na procesy zachodzące w dzisiejszej Europie oczami teologów, historyków, socjologów, politologów oraz specjalistów innych dziedzin nauki. Natomiast materiały pokonferencyjne, rozsyłane do wszystkich ważniejszych ośrodków naukowych i bibliotek w kraju, będą dobrym materiałem do dalszych badań nad tematem laikatu w historii oraz współczesności.